Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Si enim ad populum me vocas, eum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Tu quidem reddes; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?